آیین شینتو و درختان مقدس: وقتی طبیعت معبد میشود
در فرهنگ ژاپن، آیین شینتو کهنترین شکل معنویت است؛ دینی بدون کتاب آسمانی یا پیامبر، اما سرشار از احترام به طبیعت. یکی از جلوههای خاص این آیین، باور به درختان مقدس یا «شینبوکو» است. درختانی که با طنابهای سفید و نخی به نام “شیمهناوا” مشخص میشوند، نمادی از حضور ارواح مقدس یا “کامی” هستند.
این درختان معمولاً در نزدیکی زیارتگاههای شینتویی یا در دل جنگلهای باستانی قرار دارند، و مردم برای آنها احترام ویژهای قائلاند؛ گویی در دل طبیعت، معبدی زنده و تنفسکننده ساخته شده است. گفته میشود اگر در نزدیکی یک شینبوکو سکوت کنی و دستانت را بههم بزنی، ممکن است حضور «کامی» را حس کنی.
یکی از معروفترین این درختان، سدر ۷۰۰ سالهای در جزیره یاکوشیما است که در مه غلیظ کوهستانی پنهان است و زائران با ساعتها پیادهروی به آن میرسند. اما در سراسر ژاپن، حتی در پارکهای شهری هم ممکن است درختی با شیمهناوا پیدا کنی؛ یادآور این که طبیعت در این فرهنگ، چیزی فراتر از زیبایی است — موجودی زنده و محترم.
اگر به ژاپن سفر کردی، به درختها هم نگاه کن؛ شاید آنها هم چیزی برای گفتن داشته باشند.
